Bobbejaan in de auto

Hallo allemaal!!!
Hier weer een verhaal over de geweldig mooie vakantie die ik heb gehad met Andries, mijn zussen en Andries zijn ouders.

Woensdagavond waren we weer terug gekomen van Lesotho. De dagen erna nog wat spullen voor de vakantie gekocht. De dagen waren niet echt om te krijgen. Ik zag er helemaal naar uit om iedereen terug te zien en vooral Andries natuurlijk. Je kunt nergens anders aan denken en dan vliegen de minuten niet voorbij. En toen eindelijk was het zondag 13 april. De dag van vertrek naar Kaapstad. ’s Morgens van de zenuwen niet veel binnengekregen… Half 10 werden we opgehaald door een busje die ons naar het vliegveld in Port Elizabeth zou brengen. Marije en ik gingen samen vliegen. Haar moeder kwam namelijk ’s avonds aan in Kaapstad. Onderweg veel gestress. Er zat een andere vrouw bij ons in het busje die onderweg steeds wilde stoppen, om iets te kopen ofzo. In Port Elizabeth zelf kwamen we nog in de file… er was namelijk een triatlon aan de gang. Gelukkig kwamen we op tijd aan. Toen we bij de gate zaten te wachten kwamen we erachter dat er nog een half uur vertraging van ons vliegtuig was. Al met al zaten we half 3 in het vliegtuig. Daar zit je dan. En dan bedenk je je dat de tijd toch wel snel is gegaan. Ik herinner me nog precies de dag van aankomst in Port Alfred en 10 weken later zit ik alweer in het vliegtuig om iedereen terug te zien. Eenmaal aangekomen in Kaapstad hadden we de koffer al gauw terug en zag ik ze al staan achter de schuifdeuren.
Eindelijk na 10 weken kon ik Andries weer zien en knuffelen!!!!!! Ze hadden mij en Marije al zien lopen op het vliegveld toen we uit het vliegtuig kwamen. Ze hadden voor de ramen staan zwaaien… Niet gezien… Buiten stond er een mooie nieuwe huurauto op ons te wachten. ’s Avonds een welkomstetentje in een restaurant in Kaapstad. De anderen werden meteen geconfronteerd met zwervers. De man bleef maar achter Durk aanlopen… Bij de auto terug had de parkeerwachter ervoor gezorgd dat hij wegging. De eerste drie nachten hebben we in Sir Francis doorgebracht. Mooie, grote kamers hadden we daar. Andries en ik hadden een kamer met uitzicht op de stad en de zee!

Maandag 14 april
Feestjeeee!!!! Andries zijn vader Durk werd namelijk 50 jaar. En dit moet natuurlijk wel eventjes gevierd worden. Wie kan nou zeggen dat ie 50 jaar is geworden in Zuid-Afrika;).
We zouden ’s morgens naar de Tafelberg. We konden het niet helemaal vinden en vroegen de weg aan iemand. Deze man is in zijn auto gestapt en heeft ons er zo heengeleid!!!! Geweldig toch. Jammer genoeg was het te laat om nog op de berg te gaan met de kabelbaan, omdat ik om 1 uur 6 plekjes voor Robbeneiland had gereserveerd. Dus weer terug en toen de boot voor naar Robbeneiland gezocht. Deze konden we weer niet vinden dus… Je raad het nooit. Weer was er iemand zo “gek” (want dat zie je in Nederland niet hoor) om ons er naar toe te leiden. We kwamen aan in VA Waterfront. Hiervandaan ging de tour. Het werd een mooi tochtje naar Robbeneiland. We kregen eerst een eilandtour van 45 minuten. In de gevangenis zelf vond ik het minder leuk. De gids die ons van alles uitlegde, vertelde te langdraderig. Helemaal achteraan in de groep kon je er niks van verstaan. Om de cel te zien was wel even leuk, maar verder heb ik er weinig van opgestoken. Bij terugkomst even geshopt in het winkelcentrum daar en lekker gegeten aan het water.

Dinsdag
Vandaag naar Cape Point en Cape of Good Hope gegaan. We reden een route langs de kust. Onderweg hadden we even een stop. Toen zat er een baviaan voor een struikje vlak voor de auto. Om hiervan een mooie foto te maken gingen Durk, Annie en ik uit de auto. In het begin zag de baviaan er best lief uit. Toen kwam hij in beweging en kroop op het vooruit van de auto en daarna de zijspiegel. En wat we niet voor mogelijk hadden gehouden… Hij deed de deur van de bijrijderskant voorin open… Toen had Andries iemand anders naast zich dan ik… Wegjagen lukte niet en Bobbejaan kroop naar achteren. Ondertussen waren er mensen gestopt om ons te helpen. Wanneer je omsingeld bent door apen of bavianen moet je net doen alsof je een katapult in je hand hebt en zo jaag je ze weg. Dit wisten we dus nu pas en hielp niet zoveel. De aap pakte een pak Sultanakoekjes en sprong weer uit de auto…. Na de tijd hebben we er vreselijk veel lol om gehad. Maar eigenlijk ook veel geluk gehad… Bavianen hebben namelijk best scherpe tanden :S. Het uitzicht bij Cape Point was heel mooi. Onderweg nog struisvogels gezien en ’s avonds ouderwets macaroni gegeten (1e x in 10 weken voor mij). Het smaakte goed.

Woensdag
Vandaag naar Table Mountain gegaan. Met de kabelbaan omhoog. Je bent er binnen 5 minuten, want het gaat nogal snel. Bovenop de berg heb je een heel mooi uitzicht over Kaapstad en je ziet Robbeneiland liggen. We hebben een mooie wandeling gemaakt en veel hagedisjes gezien. Er schijnen ook bokken op de berg te leven, maar die hebben we niet gespot. Toen werd het tijd om Kaapstad te verlaten en naar Stellenbosch te rijden. Dit keer geen hotel, maar een backpack Stumble Inn. We sliepen op een kamer met nog 3 anderen. In totaal dus 9. Ik ben dit aardig gewent maar de anderen niet. Iedereen heeft ’s nachts niet heel goed geslapen. Ik wel... De volgende dag niet veel gedaan. Janneke en Limke waren niet zo fit. Waarschijnlijk door het eten en drinken. Er zat een zwembad bij de backpack en het was mooi weer. Samen met Andries nog gewinkeld en onderweg kwamen we langs een internetcafé. Zegt Andries: He daar zat ook iemand met verband om haar arm… Dus wij lopen terug… Daar zat Marije achter de computer. Even praatje gemaakt ook met haar moeder. Toevallig dat je elkaar daar dan tegenkomt.
Na Stellenbosch volgde Swellendam. Deze twee plaatsen op een rijtje met Kaapstad als eerste zijn de drie oudste plaatsen in Zuid Afrika. Dit hebben we ons laten vertellen door de manager Simon van de Adventure Lodge in Swellendam. Deze backpack zag er ook weer mooi uit. We sliepen met nog een Nederlander op de kamer. Deze jongen van 18… reisde alleen. Was ook al 3 keer bedreigd met een mes. Maar hij deed er rustig over.. ’s Avonds heeft Simon voor ons een heerlijke maaltijd klaargemaakt. Eerst maakte hij een vuurtje buiten met hout. Na ongeveer een half uur had hij genoeg kooltjes om het vlees te gaan bakken. Binnen heeft hij de maaltijd klaargezet. Het zag er goed uit. Vrijdag in Swellendam naar Bontebok National Park gegaan. Dit is in verhouding met Addo’s een klein park. Het viel wat tegen qua dieren die er leefden. We hebben wat zebra’s, schildpadden en bokken gezien. ’s Middags richting Oudtshoorn gegaan. Daar aangekomen kwamen we in een donkere stad. Ze hadden er namelijk een powercut. Eerst maar bij een restaurant gegeten en toen geprobeerd de backpack te vinden…… Het was even zoeken, maar we hebben het gevonden. Volgende dag hebben we de Cango Caves bezocht. In 1780 is de eerste kamer ontdekt. Het grootste gedeelte van de grot is in oude staat gebleven. Het zag er prachtig uit. Dit kunnen jullie aan de foto’s wel zien. Na het bezoek aan de grotten naar een Wildlife ranch gegaan. Soort van dierentuin. Leeuwen, tijgers, cheetahs en meer dieren gezien. Annie, Janneke, Limke en ik hebben cheetahs geaaid.
Zondag zijn we naar Highgate Ostrich farm geweest in Oudtshoorn. Oudtshoorn staat bekend om de vele struisvogelboerderijen. Er lopen honderden van die beestjes rond. Het schijnt dat deze diertjes heel erg dom zijn. We kregen een tour over de farm. De veren van struisvogels zijn superzacht. Ze hebben nagels die 7 centimeter kunnen worden. Je mag nooit voor een struisvogel gaan staan, want dan halen ze je open. Dus erachter is heel veilig. We hebben ze nog gevoerd en op ze gereden. Dat is best grappig. Soms gaan ze aardig hard. Dit was ook weer een leuke ervaring. Je kunt trouwens staan op de eieren. Deze zijn namelijk heel sterk. Na de farm zijn we onze reis vervolgd naar George. Daar aangekomen was het weer eventjes zoeken naar ons volgende verblijf. In de routebeschrijving stond namelijk dat het bij een pick’n pay in de buurt was… Blijkt dat er daar 2 van zijn… Niet zo handig dus. Maar we hebben het weer gevonden. Volgende dag zijn we naar een treinmuseum gegaan. Hiervandaan gaat “the Outeniqua Choo Tjoe” stoomtrein van George naar Mosselbay. Dit is een afstand van 52 kilometer. Onderweg kom je over rivieren en langs de Indische Oceaan. Dit geeft mooie uitzichten. Na een uur en 3 kwartier kwamen we aan in Mosselbay. Daar een kijkje in het Diaz museum genomen en wat gewinkeld. ’s Middags weer terug richting George. Van George gingen we naar Plettenbergbay. Onderweg kwamen we door Knysna. Daar weer even gewinkeld;). In Plett (zo wordt het in de volksmond genoemd) een restaurant gezocht. Hier in Zuid-Afrika is het normaal dat je 10% fooi geeft voor een etentje. We liepen uit het café/restaurant. Komen er twee vrouwen ons achterna. We hadden vergeten fooi te geven… Onze bediende zag dit als een falen van haar bedieningskunsten. Dus toen nog fooi gegeven…
Toen moesten we onze volgende slaapplek weer vinden. Dit lag ergens in het bos. In het donker is dat soms best wel een beetje eng. Na weer gebel en gezoek de logde gevonden. We sliepen tussen de reeën in een hut. De volgende dag liepen er verscheidene herten en reeën. Sommige met mooie geweien. Ook was er een zwembad bij. Aangezien het mooi weer was hebben we ons daar ’s morgens vermaakt. Het lag in de planning om Monkeyland en Birds of Eden te bezoeken, maar een morgen relaxen aan het zwembad is ook wel eens fijn. ’s Middags naar Tsitsikamma gereden. Tsitsikamma betekend: plaats van veel water. Onderweg kwamen we over de brug van het bungeejumpen. Andries wilde dit graag doen. Ik had zoiets van opzich wel maar ik had het idee dat je zo’n schok krijgt als je springt. We zijn er heen gegaan en eerst een paar meiden gevraagd hoe het was. Blijkt dus dat je geen schok voelt en alleen een vreemd gevoel in je benen en hoofd hebt, omdat je over de kop hangt. Dus de stoute schoenen aangetrokken en samen met Andries met een kabelbaan naar de plek gegaan van de bungeejump. We hadden al betaald dus springen moet je wel. Andries ging eerst. Die kwam lachend boven. Toen was ik aan de beurt. Veel tijd om na te denken had je niet. Je stond op het randje. De mannen naast je riepen: 5,4,3,2,1 BUNGEE. Dusja daar ga je dan. Ik heb even geschreeuwd. Voelt gek als je de eerste meters helemaal niks voelt. Gelukkig voel je dan na een paar seconden het touw waar ze je als het goed is aan vast hebben gemaakt. Het was weer een superervaring. Toch blij dat ik het heb gedaan. Alles is opgenomen op dvd en er zijn foto’s gemaakt. Toen we naar de anderen teruggingen stonden Janneke en Limke ook klaar om de sprong te wagen. We hebben het allemaal overleefd!!! We vonden het allemaal een mooie ervaring! ’s Avonds in Port Elizabeth aangekomen. Ik heb al 2 keer in Cora Terrace geslapen dus dat was goed. Hier hebben we 2 nachten geslapen bij Johan en Bryan. Woensdag zijn we naar Addo National Elephant Park gegaan. Hier leven olifanten, zebra’s, struisvogels, neushoorns, buffels, apen, bokken, schildpadden enz. Heel veel verschillende dieren dus. In totaal hebben we 9 olifanten gezien. Vooral ook veel kudu’s. Dit zijn grote bokken. Heel indrukwekkend weer allemaal. Vooral ook voor de anderen. Ik was namelijk al een keer in het park geweest. Zelf vond ik het ook weer leuk om alle dieren te zien. Er leven ook leeuwen in het park, maar je moet geluk hebben om ze te zien. En weer was er een dag voorbij. Het gaat vreselijk snel als je het naar je zin hebt. ’s Avonds hebben we bij ons backpack gebraaid. Johan heeft heerlijk eten voor ons klaargemaakt. Donderdag naar het Oceanarium gegaan. Hier een dolfijnenshow gezien en nog wat krokodillen, slangen en pinguïns. Toen werd het tijd om naar Port Alfred te rijden… Ik had plek geregeld bij de Links. Dit is een hotel/restaurant vlakbij de campus. Daar ’s avonds lekker gegeten. Vooral Durk. Die had een bord vol met spare ribs ;). Weer een dag voorbij. Vrijdag heb ik bij Mr. McLeod nog een township tour kunnen regelen voor ons zessen. Ik heb ze Port Alfred Primary School laten zien. We mochten nog even een Grade 1 klas in om te kijken. Toen de crèche bezocht. Janneke had speelgoed en knuffels meegekregen van haar werk. Dit hebben ze aan de kinderen gegeven. Allemaal blije gezichtjes. Daarna een mindere plek bezocht. De dump. Iedereen was zeer onder de indruk van wat je daar zag. Er leven zo’n 50 kinderen op de dump met of zonder ouders. Er is een keer een programma opgezet om kinderen van de dump te halen. Na een tijdje kwamen ze weer gewoon terug op de dump. Dit is moeilijk te begrijpen. Mr. McLeod vertelde dat ze het nog een keer gaan proberen. Hopen dat het deze keer wel lukt. Ook zijn we nog een huisje in gegaan van een oude meneer. Toen werd het eindelijk een keer tijd om een Mr. Price te gaan bezoeken;). Ze hebben de winkel niet leeg gekocht;). En toen was de laatste avond aangebroken voor de anderen hier. Nog gezellig gegeten bij de Board Walk. Daarna een bezoekje gebracht met z’n allen aan de Snorts. En ja. Zelfs oudere mensen mogen daar komen;):D. Zaterdagmorgen vroeg weer uit de veren, want ik had nog een ontbijt op zee geregeld met dolfijnen. Half 7 de zee op. Jammer genoeg geen dolfijnen gezien. Daarna spullen ingepakt en naar Port Elizabeth gereden. Het afscheid kwam steeds dichterbij. 10 over 3 ging hun vliegtuig. Half 3 tranen gehuild. Moeilijk om dan weer afscheid te nemen.

Ik vind dat we een hele mooie vakantie hebben gehad met z’n 6sen. We hebben veel gedaan en gezien. Veel lol gehad. Vooral om de Bobbejaan in onze auto. Wat achteraf toch ook aardig gevaarlijk had kunnen worden. We kunnen allemaal terugzien op een mooie tijd. Het was goed om de anderen ook de minder fijne kanten van Port Alfred en Zuid-Afrika te laten zien. Dit land lijkt totaal niet op Nederland. Het was grappig om te ervaren dat jullie steeds verrast waren door de prijzen als we uit eten gingen. Elke keer was het weer een verassing dat het allemaal zo weinig kost. Nu moeten jullie weer wennen aan de euro’s;). Ik zal weer vol goede moed aan de laatste 10 weken hier beginnen. Ik heb veel te doen. Er moet nogal wat gebeuren aan de scriptie.

Ik laat het hier nu eerst bij. Denk dat het een aardig eindje lezen is voor jullie!

Hartelijke groeten aan iedereen!!!

Jantine