De eerste les is gegeven

Allereerst weer bedankt voor alle reacties op het vorige verhaal! Ook heb ik post ontvangen! Echt heeeeeel leuk!!!! Bij deze in het Afrikaans: Baie Dankie! Ik waardeer het echt.

Deze week weer verschillende dingen meegemaakt.

Voor het eerst deze week ben ik begonnen met het lesgeven. Dinsdag ging ik bij een teacher kijken die Engels gaf. Een hele aardige man. Het eerste wat me bij hem opviel was dat hij tegen de kinderen zei: Everyone who is talking, I will chase them out of my class….Heeft hij gelukkig niet gedaan.
De dag erna heb ik zelf een Engelse les gegeven in grade 5B. Eerst super zenuwachtig. Tijdens de les zakte dat gelukkig af. Het was heel leuk om de kinderen les te geven. Ik had een verhaal over mezelf verteld zodat de kinderen mij een beetje zouden leren kennen. Hierbij een paar vragen bedacht zodat ze goed zouden luisteren. Dit deden ze inderdaad. Wisten alle antwoorden op de vragen. Toen vroeg ik aan hen of zij misschien iets over henzelf wilden vertellen. Dit duurde even voordat iemand het durfde.
De niveaus van lesgeven zijn hier heel anders. De kinderen waren bezig met het correct schrijven van zinnen. Dit hield in dat ze hoofdletters en punten moesten invoegen in de zinnen. Ook oefenen ze hier heel erg met het goed overschrijven van het Engels. Sommige kinderen zijn Afrikaans of spreken Xhosa. Dit is voor hun erg wennen. Tijdens een Engelse les mag je dus geen Afrikaans of Xhosa praten. Nou kan ik geen Xhosa dus dat scheelt. Xhosa is een hele moeilijke taal. Sommige letters worden met een klak van je tong uitgesproken. Hier is veel oefening voor nodig wil je tegelijk een letter een een klak maken. Met het Afrikaans ben ik nu bezig. Ik gaf woensdag en donderdag een les Life Orientation. Deze les ging over Alcohol abuse / Alkohol misbruik (Afrikaans).
Deze les heb ik twee keer gegeven, omdat de grade 5 in tweeen is verdeeld.
De regel op school is dat er vanaf grade 4 t/m 6 Afrikaans en Engels wordt gesproken. Dit betekend dat alles wat ik in het Engels zeg ook in het Afrikaans moet.
De leerkrachten praten vaak in het Afrikaans. Dit gaat zo verschrikkelijk snel dat ik er soms geen touw aan vast kan knopen. Wanneer het een beetje langzamer gaat wil het heel goed. Tijdens de les over alcohol ging het Afrikaans nogal moeizaam. Probeerde zoveel mogelijk in het Engels alles duidelijk te maken. Dit kon ik dus ook merken aan mijn commentaar op de les. Ik moest het Afrikaans nog leren… Dit gaat natuurlijk niet van de 1 op andere dag. Donderdag mijn beste beentje voorgezet en zoveel mogelijk in Afrikaans alles op geschreven op het bord. De kinderen en de juf moesten nogal eens lachen om mijn Afrikaans. Dit vond ik helemaal niet erg. Ze hebben me verbeterd en ik leer er veel van. Wanneer je bijvoorbeeld een ontkennende zin hebt: Hij is zichzelf niet. Dan is de vertaling in het Afrikaans: Hy is nie jouself nie. Ze gebruiken een dubbele ontkenning namelijk nie. Om ons voor te bereiden hebben we van sommige leerboeken ook de Afrikaanse versie. Hier probeer ik veel uit te halen om te gebruiken tijdens de les.
Tijdens het lesgeven merk je dat de kinderen goed hun best doen. Ze schrijven alles van het bord echt supernetjes over! Overal komen lijntjes onder zodat ze het recht opschrijven. Wanneer je de kinderen een complimentje geeft stralen de oogjes!!! Geeft veel voldoening om hier les te geven! Ook heb ik een angst overwonnen deze week! Voor het eerst sinds lange tijd een wiskundeles aan kinderen gegeven! Nu is het niveau van deze kinderen heel anders. Ik denk dat ik hier wel mee door blijf gaan. Kan er soms zelf ook nog wat van leren.

Dit weekend hebben we veel gerelaxed. Vrijdagavond even naar de kroeg de Snorts geweest. Meestal draaien ze hier verschrikkelijke muziek waar wij als blanken niet echt op kunnen dansen. Het is vaak van die kontwiebel- en heupgedraaimuziek. Deze keer was het veel beter. We hebben ons zeer goed vermaakt. Wat de volgende dag wel was te merken… We moesten weer vroeg uit de veren, omdat we een braai hadden met de “granny group”. Hier heb ik eerder al iets over verteld. Ze helpen kinderen vanaf grade R. Dit is vanaf 3/4 jaar. Ze lezen prentenboeken met hen, maken puzzles enz. Ze willen hen het Engels alvast een beetje aanreiken. Veel kinderen kunnen na een paar jaar de stof niet meer bijhouden op school. De gevolgen hiervan zijn dat de kinderen eerder van school gaan. Door de kinderen vanaf het begin veel aan te bieden kan dit voorkomen worden. Hier is de granny group mee bezig. Alleen vinden ze het moeilijk om steeds wat voor de kinderen te bedenken. Er zit niet echt een structuur in. Tijdens een braai op de boerderij van Glennis hebben we hierover gesproken. Ze zouden het geweldig vinden als wij hen hiermee gaan helpen! Dit is dan ook een leuke uitdaging voor ons om hier iets mee te gaan doen.

Zondag hebben we heerlijk gerelaxed. Lekker in de zon gelegen met een boekje en een muziekje op de achtergrond. Jaimy, Renske, Nicolet en Sandy kwamen ‘s middags nog langs om ons gezelschap te houden. Het was een gezellige middag en avond.

Maandagmorgen hebben we in het Harris House in Port Alfred geholpen met het klaarmaken van eten voor de mensen op de dump (vuilnisbelt). Er worden broden bij de plaatselijke supermarkt Pick’n Pay gehaald. Deze worden betaald van donaties. De broden worden ‘s morgens vroeg door de helft gesneden en in bakken gedaan. Ook wordt er voedsel gegeven van de Kentucky Fried Chicken. Dit voedsel is over datum. In het Harris House wordt dit voedsel gemengd door een mixer. Deze soep wordt in tonnen gedaan. Twee keer in de week op maandag en woensdag wordt dit voedsel uitgedeeld. Toen we bij de dump aankwamen zaten er zo’n 100 mensen op ons te wachten. De mensen gingen allemaal in een rij staan. Verschillende rijen warden gevormd; kinderen, vrouwen en mannen. Een oude vrouw begon met zingen (waarschijnlijk een soort van danklied). De rest begon mee te zingen en te klappen.
Elke keer wanneer het ‘voedingstijd’ is gaat er een dominee mee. De dominee ging bidden voor het eten wat ze zouden krijgen.

Daarna konden we beginnen met uitdelen. Mensen gingen allemaal weer zitten. Omdat er deze keer “niet zoveel mensen waren”, kregen ze extra brood. Normaal kunnen er soms wel 300 mensen zitten… Het was een vreemd gevoel om zelf brood uit te gaan delen aan de mensen terwijl je zelf zoveel hebt. Als laatste gingen we de soep uitdelen. De mensen zorgen zelf voor een bakje/flesje waar de soep in kan. Sommige hebben een hele grote fles en anderen een heel klein flesje. Het is heel moeilijk om een ieder hetzelfde te geven, omdat sommige mensen ook kinderen hebben. Ook hier hadden we over dus later nog meer uitgedeeld. Al met al is het een aparte ervaring. De mensen zijn verschrikkelijk blij met vrijwilligers die willen helpen. Hiervoor doe ik het graag nog een keer. Het zou mooi zijn als een ieder hier eens een kijkje zou nemen… Er zou geen gezeur meer zijn over droog brood of brood wat niet lekker is. Deze mensen hier hebben helemaal niks. En wij klagen over de kleinste dingen. Zoals jullie kunnen merken was dit een indrukwekkende en bijblijvende ervaring!

Tot zover eerst mijn verhaal! Bedankt dat jullie mij allemaal volgen!!!